mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Łuki "triolowe"

t. 51

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki nad kwintolą w A

!!!   miniat: nic.          EZTU

Idem, tylko pr.r.

Łuki nad szesnastkami w Wn (→Wf→Wa)

Tylko pr.r. w WfS
..

Łuki na 3. mierze taktu pełnią w A podwójną funkcję – rytmiczną jako część oznaczenia grupy nieregularnej i artykulacyjną. W wydaniach objęto nimi jedynie grupę szesnastek (bez pauzy). W tekście głównym zachowujemy pisownię A, jednak obie wersje można uważać za równorzędne – Chopin w pierwszym odruchu oznaczał grupy nieregularne z reguły za pomocą liczby i łuku, następnie jednak często rewidował łuki, przekształcając je w łuki artykulacyjno-frazowe.

Jeśli w t. 45 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji dla pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki "triolowe"

t. 82

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuki A

!!!   miniat: 3 miary taktu, tylko górna 5-linia, bez akcentu.            EZTU + EZnieU;            na miniaturze liga b2 bez nawiasów

Łuk Wn (→Wf→Wa)

EZnieU ;           na miniaturze bez ligi b2

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU ;             miniatura z ligą w nawiasie
..

Z dwóch łuków wpisanych w A, w Wn (→Wf→Wa) wybrano dolny, obejmujący jedynie grupę drobnych ósemek. Wybór ten, zgodny z ogólnym nastawieniem sztycharza Wn1, jest jednak niefortunny, gdyż dolny łuk jest w tym kontekście jedynie częścią oznaczenia grupy nieregularnej. W tekście głównym pozostawiamy górny łuk, pełniący funkcję artykulacyjno-frazową – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Łuki "triolowe"